Kleermakerszit
Vreemde situatie? Beetje wel. Maar dan heb je nog niet gezien in welke houding ik zat toen ik probeerde heel bewust te ruiken. Ik zat in kleermakerszit en had mijn bovenlijf voorovergebogen. Mijn ellebogen rustten op de grond en met mijn neus raakte ik bijna de grond. Oh ja, belangrijk detail: Onder mijn neus lag een kladblok en in mijn rechterhand hield ik een pen vast. Verrek, ineens kwam er een bekende geur mijn neus binnen: de inkt van de pen! Aha, ik had wat om op te schrijven!
Workshop Wroga
Samen met zo'n twintig andere dames doe ik mee aan de workshop Wroga: writing and yoga. Na de eerste avond kon ik alle sceptici in mijn omgeving geruststellen: Nee joh, niet tegelijkertijd! Gewoon een ontspanningsoefening doen en daarna schrijven ... Nee dus. Tijdens de tweede avond lag ik als een soort wokkel naar rechts gedraaid, met mijn benen in elkaar gedraaid naar links, te schrijven over wat ik op dat moment dacht. Nou, heel veel, zal ik je zeggen. Met name: ze zouden me zo eens moeten zien liggen! Laat deze workshop nou net vanavond vastgelegd worden door een filmploeg van de Boeddhistische Omroep ...
Vrede met mezelf
Maar gek genoeg ben je na een uur de schaamte voorbij en hang je met je neus boven je kladblok te snuiven. Stilstaan bij al je zintuigen, bij je lichaam en bij je gedachten. Het lijkt zo simpel, maar als je het met volle overgave doet, gaat er een wereld voor je open. Je eigen wereld. Die soms zo eenvoudig of stompzinnig lijkt, maar die ook zo mooi en rijk is. Met een gelukzalig gevoel schrijf ik die avond over alles wat er in me opkomt. Mijn pen gaat als een razende over het papier, totdat de inkt bijna op is. Ik adem nog een keer diep in en ontwaak in één klap uit mijn droom: Wat ruik ik nou? Zijn dat mijn voeten? Ach ja, met liefdevolle overgave snuif ik mijn eigen lijfgeur nog een keer goed op en besluit ik 'vrede met mezelf' te hebben. Ieeuuuwww .... bah!
